Collegium » Struktura Collegium » Biogram Prof. dr hab. n. med. Aleksander Sieroń
Lekarz, choroby wewnętrzne, kardiologia, balneoklimatologia i medycyna fizykalna, angiologia, hipertensjologia, prof. dr hab. n. med., mgr inż., dr h.c.
Absolwent Wydz. Elektrycznego Polit. Śl. oraz Wydz. Lekarskiego ŚAM. Dn. 10 VI 1977 uzyskał tytuł i dyplom lekarza.
Przebywał na zagranicznych stażach naukowych i szkoleniowych, m.in. w Harvard Medical School, Boston (USA); Mayo Clinic, Rochester (USA); British Columbia Cancer Agency, Vancouver (Kanada); Sheba Medical Center oraz Uniwersytet Bar-I-Lan, Izrael; Universitätische Kardiologische Klinik, Akwizgran (Niemcy); Fox Chase Cancer Center, Filadelfia (USA); Dept. of Continuing Education, Baptist University – Lam Woo, Hong Kong (Chiny).
W 1980 r. uzyskał I st. specj., a w 1983 r. - II st. specj. z zakresu chorób wewn. W 1987 r. uzyskał specj. z zakresu kardiologii, w 1998 r. - z zakresu balneoklimatologii i medycyny fizykalnej, w 2003 – z zakresu angiologii, a w 2006 z zakresu hipertensjologii.
Dn. 29 XI 1979 Rada Wydz. Lekarskiego w Zabrzu ŚAM nadała S. st. naukowy dra n. med. na podstawie dysertacji "Działanie pola elektromagnetycznego o częstotliwości przemysłowej na niektóre składniki i wielkości charakteryzujące krew, a zwłaszcza na przewodność i przenikalność elektryczną", której promotorem był doc. Franciszek Kumaszka. Na podstawie przedstawionego dorobku naukowego i rozprawy "Synteza i wydzielanie kwasów żółciowych u szczurów poddanych działaniu wolnozmiennych pól magnetycznych" (recenzenci: prof. prof. Wanda Dobryszycka, Zbigniew Gonciarz, Feliks Jaroszyk) 16 IV 1996 w ŚAM odbyło się kolokwium habilitacyjne. Rada Wydz. Lekarskiego w Zabrzu nadała S. st. naukowy dra hab. n. med. z zakresu chorób wewnętrznych, zatwierdzony przez CK 24 VI 1996. Tytuł naukowy prof. n. med. uzyskał 16 VIII 1999. W 2005 r. otrzymał doktorat honoris causa Narodowego Uniwersytetu Ukrainy w Użgorodzie. W 2015 r. został Profesorem Honorowym Politechniki Śl., w 2017 r. został uhonorowany tytułem doktora h.c. tejże uczelni.
Po ukończeniu Polit. Śl., od 1971 r. pracował w ŚAM, w Kat. Biofizyki w Zabrzu Rokitnicy, początkowo był asystentem, od 1979 r. - adiunktem. W l. 1982-1983 był p.o. kier. tej katedry. W 1983 r. przeszedł do III Kat. i Klin. Chorób Wewnętrznych w Bytomiu; w 1997 r. uzyskał stanowisko prof. nadzw. ŚAM. W 1998 r. jednostkę przemianowano na Kat. i Oddz. Kliniczny Chorób Wewnętrznych i Medycyny Fizykalnej, w której w 1999 r. objął funkcję kier.; od lutego 2007 jednostka nosi nazwę: Oddz. Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej. W 2001 r. uzyskał stanowisko prof. zw. Dodatkowo zatrudniony jest w Szpitalu Specjalistycznym nr 2 w Bytomiu. Jest twórcą i od 1998 r. pełni funkcję kier. Ośrodka Diagnostyki i Terapii Laserowej Nowotworów, a od 2000 r. - kier. Centralnej Pracowni Endoskopii i Pracowni Genetycznej Nowotworów. W l. 2006-2010 zajmował stanowisko prof. zw. na Wydz. Fizjoterapii w Wyższej Szkole Ekonomii i Administracji w Bytomiu. W ŚAM w kadencji 1999-2002 i 2002-2005 pełnił funkcję prorektora ds. nauki. Czł. Senatu od 1999. Od października 2002 jest czł. Rady Społecznej SP Szpitala Klinicznego nr 1 im. prof. S. Szyszki w Zabrzu jako przedstawiciel Senatu. Następnie był czł. Senackiej Komisji Budżetowej, w l. 2008-2012 był przewodn. Senackiej Komisji ds. Rozwoju Kadry Naukowo-Dydaktycznej SUM, a w l. 2012-2016 - czł. Wydziałowej Komisji ds. Zatrudnienia Nauczycieli Akademickich Wydz. Lekarskiego z Oddz. Lekarsko-Dentysztycznym w Zabrzu.
Do uznanych nie tylko w kraju osiągnięć naukowych S. należy wykazanie przyczyn przeciwbólowego działania laserów i pól magnetycznych, określenie przydatności autofluorescencji w badaniach zmian nowotworowych, określenie przydatności CPK BB w diagnostyce zawałów podwsierdziowych, opisanie pól sieciowych jako czynnika ryzyka choroby wieńcowej, wdrożenie do praktyki klinicznej (w oparciu o wyniki eksperymentalnych badań przedklinicznych i badań klinicznych) laseroterapii niskoenergetycznej, magnetoterapii, magnetostymulacji, hiperbarycznej terapii tlenowej oraz diagnostyki i terapii fotodynamicznej.
Współpracował lub współpracuje naukowo z Fox Chase Cancer Center, Filadelfia, USA, Uniwersytetem w Użgorodzie, Ukraina, Wydz. Medycznym Uniwersytetu w Padwie, Uniw. Śl. w Katowicach, Polit. Śl. w Gliwicach, Polit. Poznańską, AM w Poznaniu, Uniw. Warszawskim, Wyższą Szkołą Pedagogiczną w Częstochowie, Inst. Techniki i Aparatury Medycznej w Zabrzu, Polsko-Japońską Wyższą Szkołą Technik Komputerowych w Bytomiu, Wyższą Szkołą Ekonomii i Administracji w Bytomiu, Branżowym Ośrodkiem Badawczo-Rozwojowym Maszyn Elektrycznych Komel oraz Centrum Leczenia Oparzeń w Siemianowicach Śl. Był także prof. wizytującym w Fox Chase Cancer Center, Filadelfia (USA) oraz w Uniwersytecie Trois de Rivieres, Quebec, Kanada.
Redaktor 21 monografii (w tym 1 zagr.). Do ważniejszych podręczników i monografii zalicza: "Zarys fotodynamicznej diagnostyki i terapii nowotworów", red. A. Sieroń (Bielsko-Biała 1997), A. Ślęzak, A. Sieroń, "Zarys termodynamiki medycznej" (Bielsko-Biała 1998), "Magnetoterapia i laseroterapia", red. A. Sieroń (Katowice 1994), "Zastosowanie pól magnetycznych w medycynie. Podstawy teoretyczne, efekty biologiczne i zastosowania kliniczne", red. A. Sieroń (Bielsko-Biała 2000, 2002), "Zastosowanie zimna w medycynie – kriochirurgia i krioterapia", red. A. Sieroń, G. Cieślar (Bielsko Biała 2003), "Krioterapia – leczenie zimnem", red. A. Sieroń, G. Cieślar (Bielsko-Biała 2007), "Zarys medycyny hiperbarycznej", red. A. Sieroń, G. Cieślar, M. Kawecki (Bielsko-Biała 2006, 2007), "Zmienne pola magnetyczne w stomatologii i okulistyce", red. K. Opalko, A. Sieroń (Bielsko-Biała 2009), "Podręcznik angiologii", red. A. Sieroń, L. Cierpka, Z. Rybak, A. Stanek (Bielsko-Biała 2009), "Pola magnetyczne i światło w medycynie i fizjoterapii", red. A. Sieroń, G. Cieślar, A. Stanek (Bielsko-Biała 2013), "Wellness, Spa, Anti-aiging", red. A. Sieroń, A. Stanek, A. Cieślar (Warszawa 2014), "Wielka fizjoterapia", t. 1-3, red. Z. Śliwiński, A. Sieroń, (Wrocław 2014), "Fizykoterapia w praktyce", cz. II, red. A. Sieroń, J. Pasek (Katowice 2014).
Prowadzi wykłady, ćwiczenia, prelekcje i seminaria z matematyki i podstaw statystyki dla studentów II r. medycyny i I r. stomatologii, wykłady, ćwiczenia i prelekcje z zakresu chorób wewnętrznych dla IV i V r. medycyny i stomatologii, wykłady z zakresu onkologii dla VI r. medycyny, wykłady i seminaria z medycyny fizykalnej dla studentów I-III r. kierunku fizjoterapii Wydz. Opieki Zdrowotnej oraz III r. Wydz. Fizyki Medycznej Uniw. Śl., wykłady dla słuchaczy Studium Podyplomowego Wydz. Elektrycznego Polit. Śl. z podstaw medycyny fizykalnej i fizyki medycznej oraz dla studentów WSP w Częstochowie z fizyki medycznej. Jest promotorem 32 doktoratów. W kierowanym przez S. zespole 5 osób uzyskało stopień doktora habilitowanego, a jedna profesora tytularnego z zakresu medycyny.
Jest konsultantem krajowym w dziedzinie angiologii (od 2015). Był konsultantem wojewódzkim woj. częstochowskiego w dziedzinie chorób wewn. i przewodn. Zespołu Konsultantów Wojewódzkich Województwa Częstochowskiego (1997-1999), konsultantem województwa śląskiego w dziedzinie balneologii i medycyny fizykalnej (2002-2014) oraz konsultantem województwa śląskiego e dziedzinie angiologii (2013-2015). Od 1996 r. jest przewodn. komisji egzaminów specjalizacyjnych z zakresu chorób wewnętrznych, uczestniczy również w pracach komisji egzaminacyjnych z zakresu angiologii i fizjoterapii. Od 2002 r. jest konsultantem woj. z zakresu angiologii oraz balneologii i medycyny fizykalnej woj. śląskiego. Organizował i kierował kursami doskonalącymi dla lekarzy z zakresu chorób wewnętrznych i kardiologii prowadzonymi przez WODKM w Katowicach (od 1994) i Częstochowie (od 1991) oraz balneologii i medycyny fizykalnej. Od 1994 r. uczestniczy w kursach doskonalących dla lekarzy z medycyny fizykalnej organizowanych przez CMKP w Warszawie.
Prezes Pol. Tow. Medycyny Fotodynamicznej i Laserowej, Pol. Tow. Angiologicznego, Komitetu Naukowo-Technicznego Zastosowań Pola Magnetycznego w Medycynie SEP oraz Sekcji Zastosowań Laserów i Pól Magnetycznych w Medycynie Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Został wybrany na czł. Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki Obrazowej Wydziału V Nauk Medycznych PAN, pełniąc w nim funkcję przewodn. Zespołu ds. Zastosowań Pól Elektromagnetycznych i Laserów w Medycynie. Jest także wiceprzewodn. Komisji K: "Elektromagnetyzm w biologii i medycynie" Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Międzynarodową Unią Nauk Radiowych URSI przy Wydz. IV Nauk Technicznych PAN oraz czł. Międzyuczelnianej Rady CM UJ ds. Zastosowań Jądrowego Rezonansu Magnetycznego; Rady Programowej Fizyki Medycznej Uniw. Śl., czł. Rady Programowej Wydz. Elektrycznego Polit. Śl,; Rady Naukowej Instytutu Aparatury Medycznej w Zabrzu oraz Rady Konsorcjum Polski Synchrotron. Był też czł. Pol. Tow. Lekarskiego (wieloletni przewodn. Oddz. w Katowicach, następnie Honorowy Prezes tego oddz.; wiceprezes ZG), od 2015 współzałożyciel, czł. i czł. Zarz. Głównego Pol. Tow. Krioterapii. Od 2006 r. czł. Komitetu Sterującego Europejskiej Platformy Medycyny Fotodynamicznej z siedzibą w Padwie. Komitet składa się z 6 profesorów zajmujących się kliniczną aplikacją metod fotodynamicznych oraz 6 profesorów zajmujących się badaniami podstawowymi (od 2013 r. wiceprezydent, w l. 2014-2015 - prezydent, wybrany ponownie na kadencję 2016-2017).
Od 2013 r. czł. afiliowanej przy Radzie Europy Union of Medical Specialists Division of Angiology/Vascular Medicine, w której od 2016 r. pełni funkcję przedstawiciela Naczelnej Rady Lekarskiej, a od 2015 r. - czł. Zarz. Vascular Independent Research and Education European Organisation (VAS).
Jest z-cą red. naczelnego „Wiadomości Lekarskich” i „Rehabilitacji w Praktyce” oraz przewodn. Rady Nauk. „Świata Lekarza” i przewodn. Komitetu Nauk. „Complementary and Alternative Medicine in Science”. Jest także czł. Kolegium Red. „Photodiagnosis and Photodynamic Therapy” i „Balneologii Polskiej”, czł. Kolegium Nauk. „Inżynierii Biomedycznej”, „Polish Hyperbaric Research”, „Annales Academiae Medicae Silesiensis”, „Chirurgii Kolana, Artroskopii i Traumatologii Sportowej”, czł. Rady Konsultacyjnej „Gabinetu Prywatnego”, czł. Rady Programowej „Ogólnopolskiego Przeglądu Medycznego” i "Terapii Fototdynamicznej", czł. Rady Nauk.-Programowej „Polish Journal of Ecology”, czł. Rady Naukowej "Acta Angiologica" oraz czł. Kapituły Stypendiów Tygodnika "Polityka" „Zostańcie z Nami” dla młodych naukowców. Jest recenzentem prac w wielu czasopismach o zasięgu światowym, m.in.: „Bioelectromagnetics”, „Photodiagnosis and Photodynamic Therapy”, „Journal of Photochemistry and Photodiagnosis. B: Biology”, „Contemporary Oncology” oraz "Advances in Clinical Experimantal Medicine".
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP oraz Brązowym Krzyżem Zasługi, medalem „Gloria Medicinae” oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Uhonorowany odznaką „Bene Meritus” i „Zasłużony dla Polskiego Towarzystwa Lekarskiego”, Medalem 90-lecia Stowarzyszenia Elektryków Polskich, tytułem „Honorowy Złoty Inżynier” (przez „Przegl. Techn.”), Złotą Odznaką Pol. Tow. Fizjoterapii i Medalem Honorowym Pol. Tow. Fizjoterapii, Honorową Statuetką Biegańskiego, przyznawaną przez Tow. Lekarskie Częstochowskie, Medalem im. dr. inż. Zbigniewa Białkiewicza, przyznanym przez Oddz. Zagłębia Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Medalem Wojciecha Oczki za wybitne osiągnięcia w dziedzinie balneologii, a także „Laurem 50-lecia ŚAM” i „Laurem 60-lecia ŚAM”.
Otrzymał wiele nagród za działalność naukową, w tym nagrody Ministra Zdrowia za osiągnięcia naukowe w 2004 i 2010 r., Platynowy Laur Umiejętności i Kompetencji „Ambasador Spraw Polskich” (2005), a także tytuł „Ambasador Nauki Polskiej” wraz ze Złotym Medalem Światowej Fundacji Zdrowie Rozum Serce (2006); Złoty medal dla aparatu Viofor JPS System Light oraz Srebrny medal dla aparatu Viofor JPS System Laser na Międzynarodowej Wystawie i Konkursie Produktów Innowacyjnych „Concours Lepine” (Paryż 2005); Złoty medal dla aparatu Viofor JPS Light – System terapeutycznego współdziałania światła i pola magnetycznego Światowych Targów Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych Technik Brussels Eureka (Bruksela 2005), Złoty medal z wyróżnieniem na Światowych Targach Wynalazczości, Badań Naukowych i Nowych Technik Brussels Innova 2015 za urządzenie terapeutyczne wielofunkcyjne LASEROBARIA-S, Srebrny medal dla aparatu Viofor JPS System Clinic na Międzynarodowym Salonie Wynalazczości (Genewa 2005), Special Award of Croatian Association of Inventors (Medal INOVA) na wystawie Croatian Inventors Exhibition (Zagrzeb 2001),
Medaille d’Or avec Mention na wystawie „Brusseles Eureka 2001” (Bruksela 2001), Puchar Włoskiej Izby Własności Intelektualnej na wystawie „Brusseles Eureka 2001” (Bruksela 2001), Grand Prix i Złoty Medal z wyróżnieniem na Światowej Wystawie Innowacyjności „INNOVA” (Bruksela 2007), Dyplom Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za projekt pn. "Spektrofotometryczny system wczesnego wykrywania i diagnostyki nowotworów" na XV Giełdzie Polskich Wynalazków Nagrodzonych na Światowych Targach i Wystawach Wynalazczości w roku 2007,
Grand Prix Jury Innova 2014 za najlepszy światowy wynalazek na Światowej Wystawie Innowacyjności „INNOVA” (Bruksela 2014 - za urządzenie OXYBARIA S), Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia wynalazcze w roku 2014 na arenie międzynarodowej, medal na targach INNOVA 2015 za urządzenie terapeutyczne wielofunkcyjne LASEROBARIA-S (z firmą INVENTMED Sp. z o.o.), Nagrodę Pol. Tow. Medycyny i Techniki Hiperbarycznej za osiągnięcia naukowe 2010, Odznakę Honorową "Za Zasługi dla Rozwoju Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej (2015), Złoty Medal z Wyróżnieniem oraz Nagrodę Didiera Reyndersa, wicepremiera oraz Ministra Spraw Zagranicznych i Europejskich Belgii za opracowanie "Wielofunkcyjne urządzenie tarapeutyczne Laserobaria-S" na Belgijskich i Międzynarodowych Targach Innowacji Technologicznych "INNOVA 2015" (Bruksela 2015), l’Orde du merite de l’Innovation (Belgium Innovation Award) (Bruksela 2015); statuetkę The Best Invention of Europe 2016 na Światowych Targach Wynalazczości INPEX w Pittsburgu (USA) oraz Złoty Medal na Międzynarodowych Targach Własności Intelektualnej, Wynalazków, Innowacji i Technologii IPITEX 2016 w Bangkoku za "Opracowanie innowacyjnej technologii produkcji suszonego mięsa strusi jako źródła wysokoprzyswajalnego żelaza do wykorzystania w diecie ludzi z niedoborami żelaza zweryfikowanego na modelu zwierzęcym".
Jest Honorowym Obywatelem miasta Bytomia, Laureatem Bytomskiej Nagrody Europejskiej oraz radcą Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach. Otrzymał Śląską Nagrodę Jakości w kategorii "Innowacje w praktyce" (2015) oraz Odznakę Honorową "Za Zasługi dla Rozwoju Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej" (2015). W 2016 r. uhonorowany Kryształowym Laurem Umiejętności i Kompetencji, a w 2018 r. - wyróżnieniem "Zasłużony Nauczyciel Lekarzy".
Ambasador akcji "COVID ZABIJA – ZASZCZEP SIĘ" zorganizowanej przez ŚIL i SUM (2021).
Zatrudniony od października 2018 na Uniwersytetcie Humanistyczno-Przyrodniczym im. Jana Długosza w Częstochowie. Profesor w grupie stanowisk badawczych.
Pełnił funkcję koordynatora ds. utworzenia kierunku lekarskiego
Pełni funkcję:
· Prorektora do Spraw Medycznych i Nauk o Zdrowiu
· Przewodniczącego Rady Dyscyplin Nauk Medycznych.
Od 1 września 2022 roku prof. Aleksander Sieroń pełni funkcję prorektora do spraw medycznych i nauk o zdrowiu Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie.
Życie Prywatne:
Mąż Marii Simon-Sieroń
Ojciec: prof. dr hab. n. med. Karoliny Sieroń
Ojciec: dr n. med. Dominika Sieroń
Jest autorem 939 artykułów naukowych, z tego 181 artykułów zagranicznych (122 artykułów w czasopismach z Listy Filadelfijskiej o łącznym IF=302,67 z łaczn liczb cytowań według bazy Scopus 2722) oraz 134 książek, skryptów i rozdziałów w monografiach i drukach zwartych (w tym 8 zagranicznych).
Jest promotorem 33 przewodów doktorskich zakończonych uzyskaniem stopnia doktora, 8 jego wychowanuków uzyskało tytuł profesora.